Το σεξ πέρα από την αμιγώς σωματική ανάγκη (γενετήσιο ένστικτο) που οδηγεί στη σεξουαλική πράξη, πλέον έχει αναγνωριστεί ως βασικό συστατικό της ευεξίας μας. Είναι ένα εξαιρετικό μέσο να συνδεθούμε με το σώμα μας και να αποκτήσουμε μια πιο βαθιά αίσθηση αυτογνωσίας και αυτοεκτίμησης. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούμε το σεξ σαν έναν τρόπο να είμαστε σε άμεση επαφή με τον εαυτό μας.
Στο συγκεκριμένο άρθρο δεν θα μιλήσω για επιστημονικά αποδεδειγμένα οφέλη του σεξ για την υγεία μας. Κάντε σεξ να τα βιώσετε. Ούτε θα δώσω τρόπους να αυξήσετε τη λίμπιντό.
Στο συγκεκριμένο άρθρο θα εστιάσω σε ένα παράδοξο από αυτά που μου αρέσει και σημειώνω στην εποχή και πιστεύω ότι αφορά πολλούς στην ηλικία μου. Πρόκειται για την εξέλιξη της γενιά των baby boomers που περίπου 50 χρόνια πριν έγιναν πρεσβευτές μια εποχής σεξουαλικής απελευθέρωσης και τώρα οι απόγονοί τους δείχνουν να έχουν χάσει κάθε ενδιαφέρον για το σεξ, παρόλο που μπορούν να κάνουν όσο σεξ θέλουν… Το σεξ στην καθημερινότητα έχει χάσει τη θέση του.
Παραθέτω σε αυτό το σημείο ότι μιλάω από θέση: γεννήθηκα γυναίκα, έχω παντρευτεί και έχω γίνει μητέρα δύο φορές. Εργάζομαι ως health coach με ανθρώπους που θέλουν να βελτιώσουν το σώμα τους και την ευεξία τους στις συζητήσεις μας πολύ συχνά το θέμα «σεξ» πέφτει στο τραπέζι. Οπότε το κείμενο δεν είναι ακαδημαϊκό και ίσως να μην αφορά καθόλου κάποιες ηλικιακές ή άλλες ομάδες με διαφορετική οπτική (ακόμη τουλάχιστον). Επίσης θα θεωρήσω δεδομένα κάποια που ελπίζω να διαφωνήσεις αλλά θεωρώ ότι καθρεφτίζουν μεγάλο μέρος του ενήλικου, δεσμευμένου πληθυσμού και κάποιες σκέψεις που είναι δικές μου και προκύπτουν από το βίωμα μου, την εμπειρία μου και την δική μου αίσθηση για την ζωή που με ενδιαφέρει και αναζητώ την ζωντάνια της ύπαρξης.
Ποιο είναι το θέμα με το σεξ;
Πως συμφιλιώνεται η σεξουαλικότητα με την οικογενειακή και επαγγελματική ζωή;
Δεδομένο: Στις σύγχρονες μακροχρόνιες σχέσεις ο σεξουαλικός πόθος διαρκώς λιγοστεύει και τα άλλοθι για την εξαφάνισή του διαρκώς αυξάνουν. Οι δύο σύντροφοι ισχυρίζονται ότι αγαπούν ο ένας τον άλλον είναι όμως πολύ απασχολημένοι με τις δουλειές, πολύ απορροφημένοι με την ανατροφή του παιδιού και πολύ κουρασμένοι για σεξ στην καθημερινότητα. Το άγχος από την άλλη έχει ναρκώσει τις αισθήσεις μας.
Η προσέγγιση που δεν με αγγίζει
Αφορά έρευνες που υπάρχουν και εστιάζονται στην συχνότητα και την ποσότητα των σεξουαλικών επαφών. Πιστεύω ότι αυτά καθρεφτίζουν μόνο την επιφάνεια ενώ κρύβονται πολλά περισσότερα στην ιστορία περί σεξουαλικών επαφών
Μια (κατά τη γνώμη μου στατική προσέγγιση) είναι ότι η ερωτική επιθυμία (που συνεχώς φθίνει) είναι θέμα προγραμματισμού. Μπορεί να διορθωθεί αν αλλάξουμε τις προτεραιότητές μας και αν αποκτήσουμε καλύτερες οργανωτικές ικανότητες. Σεξ δηλαδή κάθε Πέμπτη απόγευμα που τα παιδιά πάνε στα αγγλικά.
Ή μια άλλη προσέγγιση που μου φαίνεται λίγο παρωχυμένη είναι ότι η φθίνουσα ερωτική επιθυμία είναι αποτέλεσμα φτωχής επικοινωνίας που διορθώνεται αν επικοινωνούμε ανοιχτά τι ακριβώς θέλουμε στο σεξ.
Επίσης το μονόπαντο ότι το σεξ θεωρείται ο καθρέφτης της σχέσης και αν βελτιώσουμε τη σχέση βελτιώνεται το σεξ. Εντάξει σίγουρα έχει μια αλήθεια αλλά είμαι πεπεισμένη ότι υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Αυτή που λέει ότι αν ένα ζευγάρι αρχίσει να κάνει σεξ και βελτιώσει τη σχέση του στο κρεβάτι, τότε βελτιώνεται συνολικά και η σχέση.
Η προσέγγιση που μου αρέσει
Περισσότερο είναι η προσέγγιση με ερωτήσεις που δεν έχουν έτοιμες ή εύκολες απαντήσεις.
- Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του να αγαπάς και να επιθυμείς κάποιον ερωτικά;
- Η μεγάλη οικειότητα οδηγεί απαραίτητα σε καλό σεξ;
- Γιατί η γονεϊκότητα φέρνει συχνά ερωτική καταστροφή;
- Γιατί το απαγορευμένο είναι τόσο επιθυμητό;
- Είναι εφικτό να θέλουμε αυτό που έχουμε;
Οι άνθρωποι λειτουργούμε σε δίπολα, εκκρεμή. Έτσι και στο πλαίσιο του σεξ: όλοι έχουμε μια θεμελιώδη ανάγκη για ασφάλεια, η οποία μας ωθεί να συνάπτουμε μακροχρόνιες σχέσεις. Αλλά εξίσου έχουμε μια έντονη ανάγκη για περιπέτεια και συγκινήσεις. Οπότε η πρόκληση είναι να ικανοποιήσουμε αυτές τις δύο αντικρουόμενες ανάγκες με το ίδιο πρόσωπο (!)
Επίσης μην ξεχνάμε ότι ο ερωτισμός από την φύση του απαιτεί ετερότητα. Δεν βοηθάει να μπερδεύουμε την αγάπη με την ταύτιση. Ότι αγαπάμε τον σύντροφό μας δεν σημαίνει ότι χάνουμε την δική μας ατομικότητα. Η σεξουαλική επιθυμία ευδοκιμεί στο διάστημα μεταξύ του εαυτού μας και του άλλου. Για να επικοινωνήσουμε με αυτόν που αγαπάμε πρέπει να αντέχουμε αυτό το κενό και το βάρος των αμφιβολιών που δημιουργεί.
Τέλος το εργαλείο που χρησιμοποιούμε στο σεξ, το σώμα μας συχνά φανερώνει συναισθηματικές αλήθειες που οι λέξεις αποκρύπτουν. Έτσι προσθέτοντας το σεξ στην καθημερινότητα θα μπορούσε να αποτελέσει ένα εξαιρετικό εργαλείο επικοινωνίας ανάμεσα στα ζευγάρια.
Αν θέλεις να διαβάσεις περισσότερα, σκέψεις και ιστορίες σε βάθος πάνω στη συγκεκριμένη θέση το βιβλίο Ερωτική Νοημοσύνη – Esther Perel είναι μια εξαιρετική επιλογή 🙂
Δημοσιεύτηκε στο http://www.betterliving.gr